Prezes Feliks, Pogromca Batmanów

Jakby się przyjrzeć naszemu stadu, to koligacje i prawo własności jest niezwykle zmienne.Otóż, Batman jest kotem mojego męża. Jaremek upierał się przy kocie czarnym, bądź czarno-białym, mówił, że to prawdziwe koty, że takie najbardziej mu się podobają. Batman wybrał nas, ale to moj mąż wybrał Batmana, ja tylko przypieczętowałam decyzję. Batman kocha Jaremka swoją dziwną kocią miłością. mają swoje zabawy, których ja nie znam. W tych zabawach Batman chowa pazury, ja mam wiecznie podrapane dłonie. Oni jakoś się dogadują, ja chyba mówię w innym narzeczu.Prezes jest ponoć moim kotem. uparłam się, że ma być rudy, że ma być przytulaśny, że ma kochać mnie.
Prezes przychodzi do mnie jak pies, na zawołanie, łasi się, potrafi wskoczyć na kolana i zapaść w drzemkę (trzyletni pięciokologramowy kocur!), poddając się pieszczotom. Natomiast za mężem Prezes nie przepada. Toleruje go tylko, gdy przychodzi pora posiłku.
Oczywiście teorie, kto jest czyj, mogą ulec chwilowej zmianie. Na pytanie, który kot zbroił w mieszkaniu, natychmiast pada odpowiedź: twój.
Bo w książeczce jako właściciel jestem wpisana ja. I nieważne, który zbroił, oba są przecież tylko moje. Niewidzialny, nieistniejący w danym momencie kot męża jest niewinny.
A prawda jest absolutnie inna. Bo Prezes jest kotem Batmana. Przygarnęliśmy po prostu Batmanowi kumpla, bo się chłopak nudził, a ja już byłam zmęczona ciągłym sprzataniem całego domu zaraz po przyjściu z pracy. A potrafił kot zrobić z mieszkania sajgon. Wywalone ubrania z szafek, przewrócony i rozbebeszony kosz na śmieci, pościągane z suszarki pranie, nadgryzione produkty spożywcze...
Odkąd jest Prezes, bałagan jest jakby mniejszy. Koty zajmują się sobą.
Chociaż... chociaż ostatnio zauważyłam, że Prezes jest pilnym uczniem Batmana... I ostatnio chyba przerasta mistrza...

Ps. a dlaczego Feliks? Tak go ochrzciła pierwsza właścicielka. My natomiast zmieniliśmy mu imię na Prezes. I tak zamieszkał z nami Prezes Feliks.